Hoe het Fleetwood Macs succesalbum ‘Rumours’ steeds weer lukt om nieuwe generaties voor zich te winnen

Waar gewone stervelingen elkaar zouden bestoken met verwijt en gescheld, gaven de vers gescheiden bandleden van Fleetwood Mac hun frustratie en woede in 1977 vorm in een van de beste popalbums ooit. Rumours is de ultieme break-upplaat, een soap die steeds weer door nieuwe generaties wordt herbeleefd.

Het kan zomaar gebeuren dat Fleetwood Mac binnenkort voor de vierde keer met oude liedjes hoog in de internationale hitlijsten komt.
Dat Rumours, het album met klassieke hits als Go Your Own Way, Don’t Stop, The Chain en Dreams wéér een glorieuze comeback gaat beleven.

Nou ja, niet precies hetzelfde album, maar een variant erop: Rumours Live, een album met opnamen van het concert dat de band in 1977 gaf in The Forum in Los Angeles.
Op deze nieuwe plaat, die 8 september verschijnt, staan (bijna) alle nummers van Rumours in een puntgave live-uitvoering. Dus het is niet ondenkbaar dat het enorme succes van Fleetwood Macs elfde studioalbum, dat om de zoveel tijd als een veenbrand oplaait, op zijn livezusje zal afstralen.

Ga maar na: Rumours, het populairste album van de Brits-Amerikaanse band, werd algauw na de release in 1977 beschouwd als een van de beste popalbums ooit, behaalde de toppositie in de hitlijsten en verkocht destijds 13 miljoen keer.
De plaat maakte een comeback toen de musical-tv-serie Glee in 2011 een aflevering aan het album wijdde.

En dan was er in 2020 de recentste Rumours-piek. Via de sluiproute van TikTok belandde het album opnieuw in de hitlijsten, puur dankzij een filmpje van een paar seconden van een anonieme skateboarder die de tekst van Dreams meezong.
Deze skateboarder – die Nathan Apodaca bleek te heten – werd zelf een beroemdheid en Rumours bereikte de zevende plek in de Billboard 200, de Amerikaanse albumlijst.

Daarmee werd het album een van de hardnekkigste hitparaderecidivisten in de popcanon. Iets wat normaal gesproken is voorbehouden aan platen van net overleden popsterren.
Wat in 2022 macaber genoeg óók het geval was bij Fleetwood Mac: na de dood van bandlid en zangeres Christine McVie, eind vorig jaar, kwam Rumours ook in Nederland in de top-10 van de albumtop-100.

Hoe komt het dat Rumours steeds weer nieuwe generaties aan zich weet te binden? Eerst de open deur. Het is een briljante plaat waarvan ook elk individueel nummer is uitgegroeid tot een nieuwe popstandaard.
Van de assertieve rockstamper Go Your Own Way tot de kalme meditatie van Dreams, waarin een weeklagend gitaartje over de brokstukken van een scheiding waait.

Bijna net zo belangrijk is de solide combinatie van muziek en emotioneel geladen teksten, die resulteerde in een document dat de relationele misère vastlegt waarin op dat moment zo’n beetje alle leden van de band zaten.
Die dramatische weerslag van de werkelijkheid maakt het op meerdere niveaus een pophistorisch document, de ultieme break-upplaat. Een voortreffelijke kandidaat voor herontdekking en zelfs herbewerking.

In het kort: Rumours is een muzikale soap, geworteld in het echte leven. Een die steeds weer door nieuwe generaties herbeleefd kan worden.
En zoals gebruikelijk bij het begin van een nieuw seizoen van een soap, volgt hier even een opfrissertje: wat eraan voorafging.

In 1977 lag zangeres en toetsenist Christine McVie in scheiding met bassist John McVie. Het was ook al uit tussen zangeres Stevie Nicks en zanger en gitarist Lindsey Buckingham, die twee jaar eerder bij de band waren gekomen.
En waar gewone stervelingen elkaar in die omstandigheden bestoken met verwijten en gescheld, gaven de bandleden van Fleetwood Mac hun frustratie, teleurstelling en woede vorm in 18-karaatsliedjes.
Wanneer de emotionele ballast even niet kon worden gesublimeerd in muziek, ontaardde die in schreeuwsessies tussen Stevie en Lindsey. Er was drama. En dat drama vertaalde zich in tekst en muziek.

Voilà, alle ingrediënten voor een rockmusical. En die kwam er dus ook.

Bron: www.volkskrant.nl